Singapore.. een stad een land en een eiland!

Hello!!!

Singapore... Een stad, land en een eiland!!
Wat een verschil met de rest van Azie. Zo schoon, zo luxe en zooooo anders!
Als je door de stad loopt voel je jezelf niet eens een echte buitenlander. Want echt alle culturen zijn hier te vinden. Ik word voor eindelijk weer eens niet raar aangekeken op straat. Eigenlijk viel ik mijn mijn blanke tintje niet eens op.
De stad is wel veel duurder dan de rest van azie. Eigenlijk zijn veel prijzen gewoon europees.
Voor het eerst voelde ik me als ik door de stad liep niet de rijke toerist, maar de sloeberige, arme en slonzige backpacker! zwaar under-dressed!
Op Orchard-road is de ene winkel nog luxieuser dan de andere.
Ik kreeg het even zwaar met het zien van zoveel winkels.... en weten dat ik niks kon kopen. want als ik mezelf zou laten gaan, zou ik in een uur mijn maandbudget er gemakkelijk doorheen shoppen. Ietwat jaloers op alle mensen met wel een tasje in hun handen, heb ik mij dan toch kunnen in houden. (Weer wat overwonnen!!)

In de avond veranderde de straad in een minipretpark. Eurodisney in het klein!
Overal waren gekleurde lichtjes, kerstbomen, snoepgoed. Het was net de coca-cola reclame in het echt!!
Alleen al om door de winkel-straat te lopen was een atractie.

In de stad had je net als in Maleisie, allemaal wijken. China town, little India etc. We sliepen in Little India. De plek die ik steeds het liefst opzoek. Het indiase eten is echt geweldig. Zo gezellig om te eten. Je eet het namelijk met je Handen (echt wat voor mij dus) en je hebt allemaal ditjes, datjes, zusjes en zootjes erbij. zodat het een lekker zooitje wordt op je bord! echt Geweldig!!

We zijn 3 nachten in Singapore gebleven, en in 3 verschillende guesthousen. De eerste te duur, de tweede te smerig (bed bugs!!!) en de 3e te ongezellig.
Na de 3e nacht moesten we echt weg, hoe geweldig we de stad ook vonden. Het werd anders echt te duur.

We hadden een bus geboekt naar Maleisie, voor het eerst kregen we ook een echte VIP bus, de stoelen waren echt enorm.
Om maar in de luxe sferen te blijven hadden we ook een flesje wijn meegenomen voor in de bus!! De 2 decadenten bejaarden waren weer op pad!
Lekker roezig van de wijn viel ik dus ook als een blok in slaap.

Narani reist verder, dus zij verliet de bus eerder om over te stappen op de trein naar Thailand.

Na een uurtje was ik dan ook op mijn plaats van bestemming, tenminste....
Om 6 uur in de ochtend kwam de bus aan op een verlaten busstationnetje.
Daar stond ik dan half slaperig, zonder geld, met alleen maar locals om me heen.
Opzich niet zo'n probleem als ik geweten had waar ik was.
Maarrrr.. ik denk dat kaartlezen hier niet in het vaste lespakket zit op school en engels ook niet.
Dus daar stond ik met een groep locals om me heen, druk te communiceren met handen en voeten.
maar ze waren echt zo lief, want ze wilde me allemaal echt heel graag helpen, er was alleen een klein probleempje met de taal.
Toen kwam mijn redder... De Buschauffeur. Nadat hij het tafereel een tijdje had gade geslagen. kwam hij dan toch in actie. Ik denk dat hij toch een beetje medelijden had gekregen met het hulpeloze backpackertje en besloot me te gaan helpen.
Hij heeft me toen naar het busstation gebracht, en 5 ringgit geven (een zakcentje) zodat ik de bus kon betalen. Echt zo lief!!
Dankzij die lieve buschauffeur ben ik dan toch veilig op mijn plaats van bestemming aangekomen. Georgetown Here I am!!!!